ارزیابی فنی تیم امید از نگاه چراغپور: بار سوم با ازبکستان بازی کنیم 7 گل می خوریم!، شب می خوابیم و صبح بیدار می شویم، مربی انتخاب می کنیم - مجله رویای کره ای

جلال چراغپور در گفت وگو با خبرنگار ورزشی خبرنگاران به ارزیابی تیم فوتبال امید پس از برگزاری دو بازی محبت آمیز مقابل ازبکستان پرداخت و درباره دو شکست یک بر صفر و سپس 4 بر یک شاگردان فرهاد مجیدی گفت: اولین چیزی که باید در خصوص تیم امید بگویم، یک نصیحت است که دیگر بازی سومی را با ازبکستان انجام ندهند. وقتی دو تیم در فاصله ای کم با هم دو بازی انجام می دهند، باید بسیاری از مسائل را در نظر گرفت. این گونه بازی های محبت آمیز معمولاً به این دلیل است که می گویند حالا که ما مسافرت نموده ایم، دو بازی انجام بدهیم. با این حال مسائل زیادی در انجام دو بازی مطرح می گردد که یک درس است که به این مسئله می پردازم.

وی سپس وارد ارزیابی فنی و مدرسی فوتبال شد و اضافه نمود: وقتی شما با تیمی بازی می کنید و دو بازی متوالی انجام می دهید، علم فوتبال به چهار مورد اشاره می نماید. اول درباره سواد آنها (تیم حریف)، دوم درباره سواد شما، سوم درباره اینکه شما در خصوص سواد آنها چه می دانید و چهارم درباره اینکه آنها درباره سواد شما چه می دانند. در ارزیابی مان از تیم امید پس از دو بازی محبت آمیز مقابل ازبکستان باید این چهار بحث را ملاک قرار بدهیم.

کارشناس فوتبال کشورمان و مدرس مربیگری فوتبال آسیا اعلام نمود: در قدم اول متوجه می شویم که سواد تیم حریف از سواد تیم ما بیشتر بوده است. کادر تیم ما مقابل ازبکستان یک تست سواد داده است آن هم مقابل تیمی که جزو خوب های آسیا نیست، اما نمی توان آنها را جزو بدهای آسیا هم نامید. این تست نشان داد که سواد آنها بیشتر و سواد ما کمتر است. وقتی دو بازی پشت هم صورت گرفته است، باید موضوع بعدی را آنالیز کرد که سواد شما درباره آنها و سواد آنها درباره شما چقدر است. در این آنالیز هم تعیین می گردد سواد آنها درباره سواد ما بهتر بوده که توانسته اند برد یک بر صفر را تبدیل به 4 بر یک نمایند.

چراغپور یادآور شد: بازی دوم با ازبکستان و نتیجه ای که حاصل شد، نشان می دهد که نگاه کادر فنی تیم ما به اینکه تیم حریف چقدر سواد دارد، دچار اشکال است. باید آنالیز گردد که ما چه اشکالاتی داشتیم که باعث شد چهار گل بخوریم. برای همین است که نصیحت می کنم تا تیم امید بازی سومی را با ازبکستان انجام ندهد، چون این بار هفت گل می خوریم! آقایان فدراسیون، آقایانی که مربی انتخاب می کنید، این را باید بدانید که در این رده سنی 60 درصد کار سواد تئوری درباره بازی است و 40 درصد آن مربوط به خود فوتبال و بازی درون زمین می گردد.

وی در واکنش به این سؤال خبرنگار خبرنگاران مبنی بر اینکه ایرادی به انتخاب مربیان تیم های پایه وجود دارد که آنها بدون مطالعه انتخاب شده و هیچ کدام در رده های سنی مختلف سابقه مربیگری نداشته اند و آیا این ایراد درست است، گفت: علاوه بر موضوعی که شما مطرح کردید، مربیان در این رده سنی باید تجربه انتقال دانش را هم داشته باشند که ندارند. باید قوی ترین کادر آموزش تئوریک در کادرفنی حضور داشته باشد که بازیکنان را با سواد کند. وقتی کادر قوی برای آموزش تئوریک وجود داشته باشد، آن وقت می توان درباره چهار درس بالا بهتر صحبت کرد. نه اینکه ما شب بخوابیم، صبح بیدار شویم و برای اینکه با کسی آشتی کنیم یا مصلحت جایی را در نظر بگیریم، مربی انتخاب کنیم.

این مربی فوتبال توضیح داد: تیم امید مشکلاتی دارد که یکی از آنها جمع شدن بازیکنان از تیم های مختلف است. به خصوص اینکه در این رده سنی، بازیکنان باید با چشم و برگزاری کلاس های تئوری با تیم هماهنگ شوند و زمان زیادی برای هماهنگی در تمرین ندارند. بازیکنان وقتی به اردوها می آیند، به دلیل بازی و تمرین در تیم باشگاهی خود، خسته هستند و کادرفنی تیم امید از نحوه تمرینات و نوع بدنسازی بازیکنان خبر ندارد. شاید در یک تیم روی تپه بدنسازی شده و در تیم دیگر، این کار تئوریک صورت گرفته است که پس شرایط بدنی بازیکنان هم تفاوت دارد.

چراغپور ادامه داد: بازیکنان وقتی به تیم امید می آیند، یکی دو جلسه تمرینی برگزار می نمایند، یکی دو بازی محبت آمیز دارند و دوباره به باشگاه خود باز می گردند. به همین دلیل برای هماهنگی آنها جنگی ضروری است. درست است که بازیکنان تیم امید از بین بهترین ها انتخاب می شوند، اما امکان دارد که در طول یک فصل بازیکنی در این رده سنی شش بازی هم برای باشگاه خود انجام نداده باشند. با اینکه آنها به لحاظ استعدادی بازیکنان خوبی هستند، اما فقر فوتبالی و فقر تجربه بازی دارند. به اصطلاح فقر بازی در این بازیکنان وجود دارد که فقر دوم آنها فقر تیمی خواهد بود، چون در هر اردو دو سه روز کنار هم هستند و دوباره به باشگاه باز می گردند. حالا وقتی مربی بالای سر این بازیکنان، خودش تئوری های فوتبال را نداند، چه چیزی را باید به بازیکنان انتقال بدهد؟ بازیکنان چگونه باید تفهیم شوند؟ این کار احتیاج به تکنولوژی و روش دارد که فدراسیون فوتبال ما اینها را ندارد. حتی حلقه مفقوده را هم نمی شناسند و به همین دلیل است یک روز مجیدی، یک روز کرانچار، منصوریان، خاکپور، بگوویچ، پیروانی و ... را برای تیم امید انتخاب می نمایند، همه آنها را هم می سوزانند و سراغ گزینه بعدی می روند.

وی در بخش پایانی صحبت های خود توضیح داد: فقط این را باید بدانیم که کجای جهان رئیس فدراسیون فوتبال یک کشور می گوید، تیم ملی می خواهد هجومی بازی کند؟ ضمن اینکه هجومی بازی کردن پیش از هر چیزی احتیاجمند تغییر نگرش نسبت به عملکرد دفاعی تیم است. شما برای انجام بازی هجومی ابتدا باید خطوط دفاعی خود را به میانه زمین بیاورید نه اینکه تجمع در عقب زمین باشد. از طرفی بازیکنان میانی شما باید به دروازه حریف نزدیک شوند، نمی گردد که در انتهای زمین دفاع کرد و ادعای بازی هجومی هم داشت.