بیشترین گیاهان و درختان در معرض انقراض در کدام کشورها قرار دارند؟ - مجله رویای کره ای

این دو کتاب، مقدمه ای بر تهیه فهرست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) شد. این سازمان در دهه 1950، با استفاده از روش طبقه بندی، اقدام به تهیه فهرست گونه های در معرض خطر زمین کرد. با بزرگ تر شدن دامنه این فهرست، پیچیدگی آن نیز دو چندان شد. اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، در سال 2000 یک وب سایت اینترنتی برای دسترسی آسان به فهرست قرمز این سازمان راه اندازی کرد. به یاد داشته باشید که منظور از فهرست قرمز، همان فهرست گونه های در معرض خطر هستند که احتیاج شدید به رسیدگی و مراقبت دارند. در ادامه با 10 کشوری که بیشترین تعداد گونه های مختلف گیاهان و درختان در معرض خطر را دارند، آشنا خواهیم شد.

10. مکزیک (382 گونه گیاه در معرض خطر)

مکزیک طی چند سال اخیر، گام های بزرگی در راستای محافظت از 382 گونه گیاهی در معرض خطر خود برداشته است. با این حال، عواملی مانند ادامه جنگل زدایی ها، توسعه ساختمان ها در حوالی جنگل ها و تغییرات آب و هوایی، همگی به هرچه بدتر شدن این مشکل دامن زده اند. تهدیدهای جدیدتری نظیر پرورش موجودات آبزی، استخراج از معدن و ساخت بناهای مسکونی هر یک به نحوی به زیستگاه طبیعی گیاهان تجاوز نموده اند. محافظت از گونه های مختلف گیاهی مکزیک بسیار مهم است؛ چراکه بعضی از آنان بومیِ این کشور بوده و در مکان دیگری یافت نمی شوند. با در نظرگیری این موضوع، عدم حراست و مراقبت از این گونه ها، موجب انقراض آنان در آینده خواهد شد. گونه خاصی از کاکتوس ها نیز در میان گیاهان در معرض خطر شبه جزیره باها کالیفرنیای مکزیک قرار دارند. نمونه های سالم و نیز دانه های این کاکتوس ها به طور غیرقانونی در حال خریدوفروش است. از دیگر گیاهان در معرض خطر مکزیک می توان به ارکیده ها، قارچ ها، درختان، درختچه ها و گل های مختلف اشاره نمود.

9. هند (385 گونه گیاه در معرض خطر)

هند نیز اقداماتی در زمینه حفظ 385 گونه گیاه در معرض خطر خود انجام داده است. در میان این گونه ها، می توان به نخل های تالیپات، درختچه ها، درخت ماهون مالابور، درخت صندل سرخ و درخت مالاباریکا اشاره نمود. عواملی همانند قطع درختان و نیز تصاحب زمین های جنگل در گذشته، موجب بروز چنین عارضه ای در زمان حال شده است. دلایل بسیاری برای کاهش گونه های مختلف گیاهی هند وجود دارد که بعضی از آن ها عبارت اند از: کشاورزی، نرخ پایین فراوری (محصولات کشاورزی)، کشت و برداشت و نیز زه کشی کردن منطقه ها مرطوب به منظور کاشت برنج. مطالعات و تحقیقات بسیاری در زمینه حفظ و ابقای گیاهان و درختان در معرض انقراض هند اجرا شده است و دانشمندان امیدوارند بتوانند تا حدودی، بر این مشکل فائق آیند.

8. اندونزی (426 گونه گیاه در معرض خطر)

اندونزی نیز با 426 گونه گیاهی در معرض خطر، در حال دست وپنجه نرم کردن با این مشکل است. استخراج بیش از حد منابع جنگل، عوامل زیست محیطی و کاهش زیستگاه گیاهان و درختان موجب در معرض خطر قرار گرفتن گونه های گیاهی این کشور شده است. در این میان، گیاهانی که بیش از گونه های دیگر در خطر هستند، عبارت اند از: گروهی از نخل ها، درختچه ها، بعضی از درختان و ارکیده ها. دولت اندونزی، تحقیقاتی در زمینه حفظ گونه های گیاهی در معرض خطر این کشور شروع نموده است. این مطالعات نشان می دهد که عواملی مانند شرایط خاص زیستگاهی، توسعه کشاورزی، جمعیت کم گیاهان کوچک، منطقه ها حفاظت شده و تجاوز به مزارع کشاورزی موجب تسریع روند انقراض گیاهان اندونزی شده است.

7. کامرون (490 گونه گیاه در معرض خطر)

کامرون با 490 گونه گیاهی مختلف، چالش های زیادی برای حفظ گیاهان و درختان خود در پیش رو دارد. اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN)، فهرست گونه های در معرض خطر خود را در سال 2015 به روز کرد که در آن، بیشترین گونه های در معرض خطر کشور کامرون، گیاهان آوندی بودند. بعضی دیگر از گیاهان حاضر در این فهرست، درختان، درختچه ها و گل ها بودند. جنگل زدایی در کامرون موجب از بین رفتن بسیاری از گونه های گیاهی این کشور شده است؛ اگر دولت دست روی دست بگذارد، بعضی از گیاهانی که تنها در این کشور یافت می شوند، به کلی از صحنه روزگار محو خواهند شد. از سوی دیگر، کمبود گیاهان و درختان، می تواند موجب تغییرات آب و هوایی گردد که خود عاملی است برای ایجاد سیل ها و خشکسالی های غیرمنتظره و افزایش هرچه بیشتر مسائل انسان. راهبرد هایی که دولت این کشور برای بهبود شرایط کشاورزی مانند افزایش کوددهی و سمپاشی اتخاذ نموده، موجب بروز مسائل دیگری مانند از بین رفتن گیاهان شده است.

6. برزیل (516 گونه گیاه در معرض خطر)

برزیل با 516 گونه گیاهی در معرض خطر، رتبه ششم فهرست ما را به خود اختصاص داده است. کشاورزی در مقیاس بسیار بزرگی در این کشور انجام می گردد که تأثیرات زیادی بر منابع طبیعی مانند گیاهان و درختان داشته است. عواملی مانند ساخت وساز سد و مزرعه داری، کوشش های این کشور در راستای حفظ محیط زیست و ابقای گونه های مختلف گیاهی را تحت الشعاع قرار داده است. به همین علت، بسیاری از گیاهان برزیل، وارد فهرست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) شده است. در این میان، بعضی از گیاهان بومی بزریل از جمله ارکیده ها، آناناس ها، گل های شیپوری و گل کروتون (کرچک هندی) نیز در این فهرست حاضرند. دولت برزیل برای کسب عایدی، از صنایع تهیه الوار و نیز استخراج معادن، شدیداً حمایت می نماید که موجب شکست این کشور در حفظ منابع طبیعی خود شده است.

5. ماداگاسکار (540 گونه گیاه در معرض خطر)

ماداگاسکار در حال حاضر، 540 گونه گیاهی مختلف در فهرست قرمز اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت (IUCN) دارد. این کشور جنگل های بارانی، جنگل های خشک، بیابان و فلات های بسیاری دارد. اکوسیستم ماداگاسکار متشکل از 250 جزیره و 4.800 کیلومتر خط ساحلی است. با این حال، جنگل زدایی، تهیه زغال و هیزم موجب کاهش گونه های گیاهی این کشور شده است. درخت رُزوود (نوعی اقاقیای بلند)، گیاهان کرنا و درخت بائوباب تنها چند نمونه از گونه های در معرض خطر ماداگاسکار هستند.

4. چین (568 گونه گیاه در معرض خطر)

چین نیز با 568 گونه گیاهی مختلف در معرض خطر، در فهرست ما حضور دارد. این فهرست در سال 2015 به روز شده است. استخراج بیش از حد منابع طبیعی و جنگل زدایی، از جمله مهم ترین عوامل کاهش گونه های گیاهی چین در سال های اخیر بوده است. بعلاوه تحقیقاتی در زمینه شناسایی گونه های کمیاب و نادر گیاهی نیز در چین اجرا شده است. ذخایر طبیعی متعددی برای این گیاهان در سال 1956 ایجاد شده است. علاوه بر این، کوشش های دیگری نیز مانند تهیه دانه های مختلف گیاهی و محافظت از بافت گیاهان در شرایط آزمایشگاهی در چین اجرا شده است. از جمله گیاهان در معرض خطر این کشور می توان به درختچه ها، گیاهان آوندی و خزه ها اشاره نمود.

3. تانزانیا (602 گونه گیاه در معرض خطر)

تانزانیا نیز با 602 گونه گیاهی در معرض خطر، توانسته در فهرست ما جا خوش کند. فهرستی که سازمان IUCN از تانزانیا در سال 2015 تهیه نموده، به علت کمبود اطلاعات، شامل تمامی گونه های در خطر این کشور نمی گردد؛ اما گیاهان دارویی و آوندی در این فهرست قرار دارند. خطر از بین رفتن گیاهان بومی این کشور که در مکان دیگری یافت نمی شوند، بسیار بالا است. خوشبختانه، اقداماتی در زمینه حفظ و ابقای این گیاهان در تانزانیا اجرا شده که امید است با موفقیت انجام گردد.

2. مالزی (721 گونه گیاه در معرض خطر)

مالزی با 721 گونه گیاهی در معرض خطر خود در جنگل ها و کوهستان هایش، وارد فهرست قرمز سازمان IUCN شده است. حدوداً 78 گونه گیاهی بومی در مالزی وجود دارند که در معرض انقراض قرار دارند. بیشتر گیاهانی که در مالزی، در معرض خطر قرار دارند، در جنگل های این کشور قرار دارند؛ ازاین رو، جنگل زدایی و نیز تهیه الوار و هیزم از جمله دلایل اصلی بروز این عارضه بوده است. سودی که از صنعت تهیه چوب عاید مردم ساراواک مالزی می گردد، موجب ادامه کار آنان در قطع درختان و در نتیجه، افزایش خطر انقراض گیاهان منطقه می گردد. گیاهان کرنا و فلورای این کشور، احتیاج به رسیدگی شدید دارند. ارکیده و سرخس نیز تنها دو دو نمونه دیگر از صدها گونه در خطر مالزی به شمار می روند.

1. اکوادور (1.848 گونه گیاه در معرض خطر)

اکوادور با 1.848 گونه گیاه در معرض خطر، با فاصله زیادی از دیگر کشورها، رتبه اول را به خود اختصاص داده است. جنگل های آمازون و جنگل های ساحلی این کشور در معرض فرسایش قرار دارند. جنگل زدایی از جمله عواملی است که اکوسیستم گیاهان فلورا را تحت تاثیر قرار داده است. همین عوامل، در کاهش گونه های گیاهی جزیره بی نظیر گالاپاگوس این کشور نیز دخیل بوده اند. سازمان منابع طبیعی و انرژی اکوادور در اوایل دهه 1980، احیای جنگل های این کشور را شروع کرد. اما این روند، آن طور که باید و شاید ادامه نیافت. از دیگر عواملی که به کاهش گونه های گیاهی این کشور منجر شده، می توان به خریدوفروش گیاهان وحشی مانند ارکیده ها و وانیل به وسیله مردم محلی برای گذران زندگی خود اشاره نمود. کلکسیونرهای آمریکایی و آسیایی که در اکوادور اقدام به خرید گونه های خاص و کمیاب گیاهان این کشور می نمایند نیز موجب شده گیاهان منطقه در معرض خطر قرار گیرند.