غزل شماره 289 حافظ: مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش - مجله رویای کره ای

خبرنگاران | سرویس فرهنگ و هنر

مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی

بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

من همان به که از او نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیده ست و ندارد نگهش

بوی شیر از لب همچون شکرش می آید

گر چه خون می چکد از شیوه چشم سیهش

چارده ساله بتی چابک شیرین دارم

که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش

از پی آن گل نورسته دل ما یا رب

خود کجا شد که ندیدیم در این چند گهش

یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند

ببرد زود به جانداری خود پادشهش

جان به شکرانه کنم صرف گر آن دانه در

صدف سینه حافظ بود آرامگهش

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

تعبیر فال حافظ شما

با این همه لطف و صفا و صمیمیت که در وجودت هست چرا محبت خود را از دیگران دریغ می کنی؟ هنوز کودک درونت عظیم نشده و در حال و هوای بچگی به سر می بری. از زیر کارها شانه خالی مکن. یادت باشد که با شکستن دل ها به جایی نخواهی رسید. وفادار باش و قدر دوستان و دوستداران خویش را بدان. اگر محبت و خوبی و لطف و صفا را یک جا داشته باشی پیش خلق مقامت بالا می رود.

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

شاهد فال:

غزل شماره 290 - دلم رمیده شد و غافلم من درویش

〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰 〰

غزل شماره 289 حافظ با صدای علی موسوی گرمارودی

کد مولتی مدیا

دانلود

فیلم اصلی

معنی و تفسیر غزل شماره 289 حافظ

بیت اول

مجمع خوبی و لطف است عذار چو مهش

لیکنش مهر و وفا نیست خدایا بدهش

چهره همانند ماه او صندلی همه زیبایی ها و مهربانی هاست، اما مهر و وفا ندارد. خدایا به او عطا کن.

✦✦✦✦

بیت دوم

دلبرم شاهد و طفل است و به بازی روزی

بکشد زارم و در شرع نباشد گنهش

محبوب من نوجوانی خوبروست که روزی از سر شوخی مرا خواهد کشت و شرعاً گناهی بر او وارد نیست.

✦✦✦✦

بیت سوم

من همان به که از او نیک نگه دارم دل

که بد و نیک ندیده ست و ندارد نگهش

سزاوار است که دل به او نسپارم، زیرا این بی تجربه، نیک و بد روزگار را ندیده و نمی تواند دل را نگهداری کند.

✦✦✦✦

بیت چهارم

بوی شیر از لب همچون شکرش می آید

گر چه خون می چکد از شیوه چشم سیهش

هنوز بوی شیر از لب های شیرین او می آید، هرچند روش چشم سیاه او عاشق کشی است.

✦✦✦✦

بیت پنجم

چارده ساله بتی چابک شیرین دارم

که به جان حلقه به گوش است مه چاردهش

محبوب چهارده ساله زرنگ شیرین حرکات دارم که ماه شب چهارده از دل و جان غلام حلقه به گوش اوست.

✦✦✦✦

بیت ششم

از پی آن گل نورسته دل ما یا رب

خود کجا شد که ندیدیم در این چند گهش

خدایا، دل ما به دنبال آن گل نورسته به کجا رفته که چندی است از او خبری نداریم؟

✦✦✦✦

بیت هفتم

یار دلدار من ار قلب بدین سان شکند

ببرد زود به جانداری خود پادشهش

محبوب دلاور من اگر با چنین جرأتی قلب ها را می شکند، زود باشد که پادشاه او را برای حفظ جان خود بگمارد.

✦✦✦✦

بیت هشتم

جان به شکرانه کنم صرف گر آن دانه در

صدف سینه حافظ بود آرامگهش

اگر آن مروارید یکتا صدف سینه حافظ را صندلی خود قرار دهد، جان را به نشانه سپاسگزاری در راهش فدا خواهم کرد.

منبع: توضیح جلالی بر حافظ با تصرف و تلخیص.