چرا شبکه های مجازی ما را افسرده تر می نمایند؟ ، انسان ها در اوقات فراغت و استراحت غمگین تر هستند!
به گزارش مجله رویای کره ای، سال ها پیش بود که خبری به نقل از روانپزشکان هاروارد منتشر شد؛ که در نوع خودش جالب بود. آن ها در تحقیقات خودشان، به این نتیجه رسیده بودند که اساسا پرسه زنی های ذهنی، باعث و بانی افسردگی و غمگینی عمومی می گردد؛ همین چیزی که شاید این روزها خیلی ها از آن شکایت داشته باشند. اما ماجرا چه بود؟
خبرنگاران - عیسی محمدی: آن ها نوشته بودند که مثلا حیوانات روی کارهایی که می خواهند انجام بدهند، خیلی متمرکزتر هستند؛ و انسان ها تنها 47 درصد تمرکز دارند. بعد هم اشاره نموده بودند که شما مثلا موقع مصاحبه یا ورزش کردن، اساسا خیلی سرحال تر هستید؛ اما موقع کار با رایانه یا استراحت، حس افسردگی بیشتری را تجربه می کنید. آیا این عجیب نیست؟ این که ما این همه کوشش می کنیم تا به اوقات فراغت و وقت های آزاد برسیم و...، ولی در همین هنگامه دچار غمگینی و افسردگی عمومی می شویم؟
همه گره ماجرا این جاست که ما در این هنگامه ها، به فکر مان اجازه پرسه زنی می دهیم. زمانی اعلام شده بود که وقت های حضور ایرانیان در شبکه های اجتماعی، سی برابر زمان روزنامه خوانی آن ها و 9 برابر زمان مطالعه کتاب در آن هاست. یا در آمارهایی، میانگین حضور مردم دنیا در شبکه های اجتماعی را 144 دقیقه در روز تخمین زده بودند. کافی است در مترو و بی آرتی و مهمانی ها و صفوف انتظار و ...، نیم نگاهی به مردم بیندازید تا ببینید چطور دارند حریصانه از گوشی های همراه شان کار می کشند. این ها، یعنی حضور بیشتر در شبکه های اجتماعی و اینترنت.
حضور بیشتر در شبکه های اجتماعی و اینترنت هم، بدان معناست که آدم ها مدام از این شاخه به آن شاخه و از این لینک به آن لینک پرتاب می شوند. به این معناست که تمرکز فکر ندارند و خودشان را به جذابیت های بی شمار این شبکه ها سپرده اند.
به تعبیر ساده تر، یعنی به فکر شان اجازه پرسه زنی می دهند. و طبق چیزی که روانپزشکان هاروارد و خیلی های دیگر گفته و می گویند، این ها به معنای افسردگی و غمگینی بیشتر است. بیراه نیست که برخی ها برای درمان آشفتگی های فکری خود، سعی می نمایند از شبکه های اجتمماعی دورتر باشند یا رژیم اطلاعاتی سفت و سختی بگیرند.
اگر شما هم این روزها درگیر با نوعی غمگینی و افسردگی عمومی در درونتان هستید، پس باید به این نکته ها توجه کنید؛ این که آیا به فکرتان اجازه پرسه زنی می دهید یا این که دارید آن را با کارهای متمرکز، وادار به دوری از پرسه زنی می کنید. در چنین شرایطی، هر کاری که همراه با تمرکز و دور کردن فکر از پرسه زنی باشد، می توان نقش یک ضداضطراب و ضدافسردگی را ایفا نماید؛ حالا این امر می تواند کتاب خوانی باشد یا تمرکز روی کاری که دارید انجام می دهید یا ورزش کردن یا مصاحبه با اطرافیان و ... .
بی علت نیست که ورزشکاری چون آرنولد شوارتزنگر، در دوران اوج ورزشی خودش، می گفت:تمرین کردن برای ما روزنه ای را ایجاد می نماید تا تمام انرژی منفی حاصل از استرس خارج گردد و همانطور که ورزش شرایط بدنی را بهبود می بخشد روحیه شما را نیز صد چندان می نماید. یا اویاما، بنیانگذار رشته کیوکوشین و از بزرگترین رزمی کاران تاریخ ورزش های رزمی، می گفت اگر توصیه ای به جوانان داشته باشم این است که بیشتر از وقتی که می خوابند، درگیر ورزش و تمرین کردن باشند.
به قول روانشناسانی چون ویلیام جیمز، حرکت کردن می تواند پیغام های خوبی به فکر و مغز ما منتقل کند و روحیه ما را تغییر دهد و چنین نیست که فقط تصور کنیم هر گاه پیغام هایی مثبت در فکرمان شکل گرفت، جسم آدمی می تواند شرایط مناسبی داشته باشد؛ برعکس چنین رویه ای نیز صادق است. یعنی اگر جسم ما حرکت کند و در این حرکت کردن خود جدی و حرفه ای عمل کند، عملا فکر ما نیز طراوت خواهد یافت.
انتظار نمی رود که شبکه های اجتماعی را به یک باره کنار بگذارید؛ اما به این دقت داشته باشید که دارند با فکر شما چه کار می نمایند. همین که اجازه پرسه زنی را به فکر شما می دهند، یعنی کم کم باید به غم و افسردگی اجازه ورود بدهید. شاید در این زمینه، بد نیست از نکته های دارن هاردی، نویسنده کتاب اثر مرکب استفاده ببرید.
او در این کتاب خود اشاره می نماید که یکی از برترین راه های حذف عادت های بدی که دارید، اضافه کردن به جای حذف کردن است. حذف کردن، اساسا فکر را حساس نموده و به شما احساس منفی می دهد که دارید به خودتان سختی می دهید. اما وقتی که صرفا چیزهای مفیدی را می خواهید به زندگی تان اضافه کنید، فکر حالت اضافه کردن دارد و دیگر حساسیت بابت حذف کردن و جنبه منفی آن ندارد. در این صورت راحت تر کار را انجام می دهید.
این افزودنی های مثبت به طور خود به خود، فضا را برای موارد منفی تنگ نموده و بدون هیچ بحث و نکته خاصی، باعث حذف آنها می گردد. مثلا بدون این که حساس شوید روی کم کردن حضورتان در شبکه های اجتماعی، تصمیم بگیرید از امروز؛
- نیم ساعت بیشتر با اعضای خانواده صحبت کنید؛
- نیم ساعت بیشتر کتاب بخوانید؛
- نیم ساعت بیشتر ورزش کنید؛
- نیم ساعت بیشتر یکی از کارهای عقب افتاده فنی منزل را انجام بدهید؛
- و ... .
همین موارد کم کم زمان حضور شما در شبکه های مجازی را به طور اتوماتیک کم خواهند کرد. البته که شاید شما شیوه های خاص خودتان را داشته باشید؛ مهم این است که اجازه پرسه زنی به فکرتان ندهید و حضور در شبکه های اجتماعی، یکی از مهمترین دلایل پرسه زنی های فکری در دوره ماست؛ امری که نتیجه اش، افسردگی بیشتر خواهد بود.
منبع: همشهری آنلاین