تشخیص افراد زنده از مُرده تنها با یاری یک پهپاد - مجله رویای کره ای

به گزارش خبرنگاران و به نقل از دیلی میل، پژوهشگران تکنیک جدیدی را توسعه داده اند که دوربین های پهپادها را قادر می سازد پس از حوادث بتوانند بازماندگان را از متوفی ها تشخیص دهند.

سیستم این پهپاد به گونه ای است که می تواند تصاویر بسیار زیادی را در مدت کوتاه و از فاصله حدود 8 متری ثبت کند و سپس با بررسی حرکات قفسه سینه افراد که نشان دهنده ضربان قلب و ضربان تنفس آنها است دریابد کدام فرد زنده و کدامیک جان خود را از دست داده است.

این تحقیق که در نوع خود بسیار منحصر به فرد است توسط تیمی از پژوهشگران دانشگاه استرالیا جنوبی (University of South Australia) و دانشگاه فنی میانه (Middle Technical University) در بغداد اجرا شده است. طی آن پژوهشگران اظهار کردند تا زمانی که قسمت جلو یک بدن انسان قابل رویت باشد ما توسط دوربین های پهپاد و تصاویر می توانیم دریابیم که آیا آن فرد زنده است یا خیر.

پروفسور جاوان چاهال (Javaan Chahal) با همکاری دانشگاه استرالیا جنوبی پیش از این مطالعه نیز نشان داده بود که یک دوربین می تواند ضربان قلب و تنفس را اندازه گیری کند اما با این حال این امر محدودیت های خاص خود را داشت اما در آخرین کوشش، این پژوهشگران پیروز به توسعه دوربینی شدند که با تعبیه آن بر روی پهپاد می توان با ثبت تصاویر از افراد و سپس تجزیه و تحلیل تصاویر دریافت آیا افراد زنده هستند یا خیر.

چاهال گفت: طی این مطالعه ما 8 فرد را که نیمی از آنها مرد و نیمی دیگر زن بودند مورد بررسی قرار دادیم و توانستیم حرکت قفسه سینه آنها را در همه حالت های مختلف که روی زمین دراز کشیده بودند مورد بررسی قرار دهیم.

پهپادهای ما می توانند در روز با فاصله 8 متری از افراد فیلم یا تصاویری را ثبت نمایند و سپس ما با بررسی این داده ها دریابیم آیا افراد زنده هستند یا خیر.حرکت قفسه سینه به دلیل فعالیت قلبی ریوی برای افراد زنده مستقیماً باعث تغییر در مقادیر شدت بازتاب در توالی تصویر می گردد. برای تشخیص این حرکت ، چندین تکنیک پردازش تصویر و فیلم در این کار استفاده شده است تا به طور اتوماتیک تصاویر و فیلم ها را بررسی کند.

این تیم دریافتند که این دوربین ها قادر به معین انسان زنده از اجساد متوفی با دقت صد در صد هستند.

این فناوری می تواند به پژوهشگران یاری کند تا به درستی افرادی که در مناطق بحران زده و درگیر جنگ زندگی می نمایند و از بعضی اتفاقات جان سالم به در برده اند و در قید حیات هستند را از دیگر افراد که جان خود را از دست داده اند شناسایی نمایند.

چاهال در پایان اضافه نمود:این سیستم برای بسیاری از موقعیت ها از جمله افراد زلزله و سیل زده ، افراد حاضر در وقوع بلایای هسته ای مانند فوکوشیما ، انفجارهای شیمیایی ، جنگ زیستی ، تیراندازی های جمعی و مکان هایی که هواپیما در منطقه دوردست سقوط نموده باشد ایده آل است.