چرا بچه ها در هواپیما گریه می نمایند؟
به گزارش مجله رویای کره ای، خبرنگاران - ترجمه از هدی بانکی: گریه کودک در هواپیما هرگز خنده دار نیست، چه شما خودتان پدر و مادر این کودک گریان باشید و چه از شانس بد، کنار صندلی این کودک گریان و بیقرار نشسته باشید. همه ما تجربه اش را داریم؛ با کم و زیاد شدن ارتفاع پرواز، کودک از احساس گرفتگی در گوش هایش می ترسد و ترسش را با جیغ و فریادهای وحشتناک اعلام می نماید.
البته گریه کودک در هواپیما دلایل زیادی می تواند داشته باشد: احساس ناراحتی، خستگی، گرسنگی، تنهایی، حوصله سررفتگی، عصبانیت، درد و یک بیقراری کلی همگی می توانند با گریه و شیون بروز داده شوند. اما معمولا فشاری که به دلیل پرواز در ارتفاع بوجود می آید، مخصوصا برای بچه ها و بچه ها نوپا سخت و آزاردهنده است. آناتومی گوش بچه ها با گوش بزرگسالان یک تفاوت اساسی دارد.
مطمئنا یکی از دلیل های اصلی گریه و بیقراری بچه ها در هواپیما این است که گوش میانی آنها نمی تواند فشار را به خوبی تعدیل کند، زیرا شیپور استاش گوش بچه ها به طور کلی مانند بزرگ تر ها خوب عمل نمی نماید.
شیپور استاش، کانالی است که گوش میانی را به نازوفارنکس (داخل حلق و بینی) متصل می نماید. شیپور استاش، فشار داخل گوش میانی را کنترل نموده و با فشار هوای بیرون بدن به تعادل می رساند.
بیشتر اوقات شیپور استاش بسته است و تنها برای فعالیت هایی چون خمیازه کشیدن و جویدن و بلعیدن باز می گردد تا اجازه دهد هوا از میان گوش میانی و نازوفارنکس عبور کند. وقتی فشار اتمسفر به سرعت تغییر می نماید، موجب یک احساس گرفتگی ناگهانی در گوش می گردد (مانند آنچه در یک سفر هوایی تجربه می کنید)، و بیشتر افراد بزرگسال، خمیازه می کشند یا آب دهان را قورت می دهند تا شیپور استاش را باز کنند و فشار داخل گوش را به تعدیل کنند.
تغییرات فشار مخصوصا در زمان فرود، بسیار ناراحت کننده است زیرا تعدیل فشار زمانی که از فشار اتمسفری کم به فشار اتمسفری نسبتا بیشتری می روید سخت تر می گردد و این اتفاقی است که هنگام فرود هواپیما روی می دهد.
البته این مشکل در زمان اوج گرفتن هواپیما نیز می تواند بیفتد زیرا نحوه عملکرد شیپور استاش جوری است که از فشار بیشتر به فشار کمتر، خودش را بهتر تطبیق می دهد و این اتفاقی است که وقتی به ارتفاع می رویم روی می دهد. البته هواپیماهای مدرن تا حدودی تنظیم فشار شده اند اما همچنان تغییرات فشار داخل هواپیما، از فشار روی زمین تا فشار پرواز در ارتفاع 30000 پا (9100 متر) قابل توجه است.
اما راههایی برای تسکین این شرایط ناخوشایند در کودک وجود دارد. یکی از راههای تراز کردن تفاوت فشار در گوش میانی، مانور والسالوای معروف است: دهان را ببندید و بینی را با انگشت بگیرید، سپس سعی کنید به وسیله بینی تان هوا را بیرون بدهید.
توصیه های دیگر
یکی اینکه هنگام بلند شدن و نشستن هواپیما کودک را بیدار نگه دارید، دوم اینکه در این زمانها کودک را مشغول مکیدن پستانک یا شیشه پستانک نگه دارید (یا از شیر خودتان به او بدهید) و سوم هم اینکه، زمانی که کودک دچار عفونتی در دستگاه تنفسی است، راه هوایی را برای سفر انتخاب نکنید.
یک راه ساده دیگر هم این است که با خمیازه کشیدن یا قورت دادن، تا جایی که ممکن است هوا وارد گوش کنید و از اثرات فشار وارد بر گوش بکاهید. البته این به کار بردن این روش برای بزرگ تر ها ساده است اما مطمئنا نمی توانید یک کودک یک ساله را وادار به این کار کنید.
کاهش تاثیر اختلاف فشار در گوش برای بزرگسالان بسیار راحت تر است زیرا تکنیک هایی مانند آبنبات مکیدن، آدامس جویدن، خمیازه کشیدن یا با نی نوشیدن طی بلند شدن و فرود آمدن هواپیما روش های موثری هستند که مطمئنا یک بچه کوچک نمی تواند انجام شان دهد.
احساس درد و ناراحتی در گوش هنگام پرواز، موقتی است و هیچ مسئله ای ایجاد نمی نماید و در عرض چند دقیقه و با باز شدن شیپور استاش و تعدیل فشار وارد بر دو طرف پرده گوش، رفع خواهد شد.
منبع: livescience
پ
منبع: برترین ها